بگو اى بندگانم كه زياده بر خويشتن ستم روا داشتهايد، از رحمت الهى نوميد مباشيد، چرا كه خداوند همه گناهان را مى بخشد، كه او آمرزنده مهربان است
(سوره الزمر آیه 53)
بگو : ای بندگان من که برخود اسراف و ستم کرده اید! از رحمت خدا ناامید نشوید که خدا همه گناهان را می آمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.
باز آی باز آی هر آنچه هستی باز آی گر کافر و گبر و بت پرستی باز آی
این درگه ما درگه نومیدی نیست صد بار اگر توبه شکستی باز آی
رحمت الهی یکی از بزرگترین و بهترین پیامد های قرآن است . خداوند در قرآن کریم اعلام می کند که همه ی بندگان خود را دوست دارد و همه را لایق دریافت رحمتش می داند و یأس از رحمت خود را حرام دانسته و می فرماید بندگانش را با همه ی بدی هایی که از آنها سر میزند دوست دارد چرا که رحمت خدا محدود نیست پس در لطف او شک و تردیدی در خود راه ندهیم و از رحمت او در هیچ زمینه ای ناامید نشویم و به سمت او توبه و بازگشت کنیم.
حضرت رسول اکرم (ص) در این باره فرموده اند : هرگز از رحمت خداوند نا امید مشو که رحمت او از خواسته ها و گناه شما عظیم تر است.
نکته:
اما اینکه خداوند فرموده همه ی گناهان را می بخشد به این مفهوم نیست که انسان گناه کند و بگوید خداوند وعده ی بخشش همه ی گناهان را داده و مرا می آمرزد.
بلکه مراد آن است که گناه انسان هرچه قدر هم که بزرگ باشد قابل آمرزش است چون ظرفیت و رحمت خدا بی حد و عظیم است و انسان نباید از بازگشت به سمت خدا ناامید و مأیوس شود اما رحمت خداوند نباید دلیل بی خیالی و بی تفاوتی انسان نسبت به خواسته ها و دستورات خدا و انجام گناه کبیره و صغیره باشد. چرا که راه دریافت آمرزش الهی توبه و جبران گناه است یعنی رحمت خدا مجوز گناه و ترک عبادت و اطاعت نیست.
نه ناامیدی از درگاه خدا مجوز است و نه بی خیالی و افراط بلکه آنچه سبب رسیدن به رحمت الهی است اعتدال میان این دو مقوله است که به آن خوف و رجاء می گویند.
