امام على عليهالسلام: تو را سفارش می‌كنم به مداراى با مردم و احترام به علما و گذشت از لغزش برادران (دينى)؛ چرا كه سرور اولين و آخرين، تو را چنين ادب آموخته و فرموده است:
«گذشت كن از كسى كه به تو ظلم كرده، رابطه برقرار كن با كسى كه با تو قطع رابطه كرده و عطا كن به كسى كه از تو دريغ نموده است». اعلام الدين، ص 96
بخش فارسی سایت گروه فرهنگی قرآنی الصف
پسربچه و درخت سیب
يكی بود،يكی نبود..
در روزگاران قديم درخت سيب تنومندي بودبا پسر بچه كوچكي..
این پسر بچه خیلی دوست داشت با اين درخت سيب مدام بازي كند ...
از تنه اش بالا رود،از سيبهايش بچيند و بخورد و در سايه اش بخوابد
زمان گذشت ...
یكی بود یكی نبود، چهار شمع به آهستگی می‌سوختند و در محیط آرامی صدای صحبت آن‌ها به گوش می‌رسید:
شمع اول گفت: «من صلح و آرامش هستم، اما هیچ کسی نمی‌تواند شعله مرا روشن نگه دارد. من باور دارم که به زودی می‌میرم...»
سپس شعله صلح و آرامش ضعیف شد تا به کلی خاموش گشت.
شمع دوم گفت: «من ایمان هستم. برای بیشتر آدم‌ها دیگر در زندگی ضروری نیستم، پس دلیلی وجود ندارد که روشن بمانم...»
سپس با وزش نسیم ملایمی، ایمان نیز خاموش گشت.
{jcomments on}
آیین سنتی ماه رمضان همپای تمامی اعیاد و و آداب سنتی در جهان ماهیت فرهنگی به خود گرفته است.در هر گوشه ای از جهان كه مسمانی هست ماه رمضان در ظرف فرهنگ بومی آن منطقه قرار می گیرد و آن چنان با سنتهای محلی خو می گیرد كه به سختی می توان ماه رمضان را تنها یك مراسم دینی دانست.سنتهای روزه داری در تلفیق با فرهنگ و سنتهای اجتماعی در هر جامعه ای شكلی خاص به خود گرفته است. بطوریكه آداب روزداری به جزئی از نشانه های مردمشناسی یك ملت تبدیل شده است. این آداب خوراكیهای گوناگون و مراسمهای مختلفی از افطار تا سحر را شامل می شود.این گزارش با جستجو در میان خبرهایی كه در رسانه های جهان پیرامون ماه رمضان منتشر شده گوشه هایی از مردمشناسی آیین رمضان را به نمایش می گذارد.
بنام خداوندی که داشتن او جبران همه نداشته های من است
میستایمش ، چون لایق ستایش است . . .
پروردگارا
به من بیاموز ، دوست بدارم کسانی را که دوستم ندارند
کریه کنم برای کسانی که هیچگاه غم مرا نخوردند
لبخند بزنم به کسانی که هرگز تبسمی به صورتم ننواختند
و عشق بورزم به کسانی که عاشقم نیستند . . .