چهارمين جلسه تير 90 «پروردگار مولاي مومنين»

موضوع: پروردگار، مولاي مومنين

همه چيز از آن خداست...

وَإِن تَوَلَّوْاْ فَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَوْلاَكُمْ نِعْمَ الْمَوْلَى وَنِعْمَ النَّصِيرُ ﴿سوره ۸: الأنفال آيه ۴۰﴾
و اگر روى گرداندند [شما مسلمانان‏] بدانيد كه خداوند سرور شماست، چه نيكو سرورى و چه نيكو ياورى‏
خداوند در اين آيه اعلام ميكند كه اول و آخر و مبدا و مقصد و.. همه چيز خداست..
لازمه اينكه بتوانيم خدا را مالك و همه كاره و مولاي جهان بدانيم ايمان و عمل به دستوراتش است.

اللّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُواْ يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّوُرِ وَالَّذِينَ كَفَرُواْ أَوْلِيَآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿سوره ۲: البقرة آيه ۲۵۷﴾
خداوند، ولي و سرپرست كساني است كه ايمان آورده‏اند، آنها را از ظلمتها، به سوي نور بيرون مي‏برد. (اما) كساني كه كافر شدند، اولياي آنها طاغوتها هستند، كه آنها را از نور، به سوي ظلمتها بيرون مي‏برند، آنها اهل آتش اند و هميشه در آن خواهند ماند.
خداوند مولاي جهانيان است و كسي كه خداوند را مولا و سرپرست خود ميداند بايد اين را با عمل به دستوراتش ثابت كند.

 

دوستان اگر ادعاي اين را داريم كه خداوند مولا و سرپرست ماست بايد با او هماهنگ باشيم و دستوراتش را انجام دهيم و آنچه را كه منع كرده اند ندهيم اينگونه است كه ما در گفته ي خود را ثابت قدم بوده ايم و خداوند را مولا و سرپرست خود گرفته ايم ولي اگر فقط به زبان خدا را مولا بخوانيم و خلاف دستوراتش را انجام دهيم و با سليقه ي شخصي زندگي كنيم واضح است كه دروغ ميگوئيم و خدا مولا و سرپرست ما نيست كه اينگونه رفتار ميكنيم..

نميتوان اداعاي يكتا پرستي كرد ولي دستورات الهي هيچ جايگاهي در زندگي ما نداشته باشد.

وَمَن يَعْصِ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَيَتَعَدَّ حُدُودَهُ يُدْخِلْهُ نَارًا خَالِدًا فِيهَا وَلَهُ عَذَابٌ مُّهِينٌ ﴿سوره ۴: النساء آيه ۱۴﴾
و آن كس كه نافرماني خدا و پيامبرش را كند و از مرزهاي او تجاوز نمايد، او رادر آتشي وارد مي‏كند كه جاودانه در آن خواهد ماند، و براي او مجازات خوار كننده‏اي است.

از اين آيه برداشت ميشود كه كسي كه ادعاي اين را دارد كه يكتا پرست است و خدا مولاي اوست بايد مرزها را ملاحظه كند تا مبادا  حدود و مرزهايي كه خدا تعيين كرده را زير پا بگذارد...

سوره ۸۲: الإنفطار آيات 9 تا 12
كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ ﴿۹﴾ آنچنان كه شما مي‏پنداريد نيست، بلكه شما روز جزا را منكريد.
وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ ﴿۱۰﴾ و بدون شك نگاهباناني بر شما گمارده شده.
كِرَامًا كَاتِبِينَ ﴿۱۱﴾ والامقام و نويسنده (اعمال نيك و بد شما)

دوستان بايد متوجه اين موضوع شويم كه مولا و سرپرست كيست و صاحب خانه اوست، خود را اصلاح كنيم و فرمانبر او باشيم..

خداوند در قرآن ميفرمايند هر روز آنچه ميسر و آسان است قرآن بخوانيد. قرآن مفاد قرارداد بندگي بين ما و پروردگارمان است.. چگونه بدون دانستن بندهاي قرارداد ميتوانيم به آن عمل كنيم..!

وَيَوْمَ نَبْعَثُ فِي كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا عَلَيْهِم مِّنْ أَنفُسِهِمْ وَجِئْنَا بِكَ شَهِيدًا عَلَى هَؤُلاء وَنَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِّكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً وَبُشْرَى لِلْمُسْلِمِينَ ﴿سوره ۱۶: النحل آيه ۸۹﴾
بياد آوريد روزي را كه از هر امتي گواهي از خودشان بر آنها معبوث مي‏كنيم، و تو را گواه آنها قرار مي‏دهيم، و ما اين كتاب (آسماني) را بر تو نازل كرديم كه بيانگر همه چيز است، و مايه هدايت و رحمت و بشارت براي مسلمانان است.
وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُواْ مَا آتَيْنَاكُم بِقُوَّةٍ وَاذْكُرُواْ مَا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ ﴿سوره ۲: البقرة آيه ۶۳﴾
و زماني كه از شما پيمان گرفتيم و كوه طور را بالاي سر شما قرار داديم (وبشما گفتيم) آنچه را (از آيات و دستورات خداوند بشما داده‏ايم با قدرت بگيريد، و آنچه را در آن هست بخاطر داشته باشيد (و به آن عمل كنيد) تا پرهيزگار شويد.
بياد داشته باشيم كه با خدا پيماني بسته ايم درصورتي كه نقض پيمان كنيم و اگر از حدود تجاوز كنيم...

وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُواْ مَا آتَيْنَاكُم بِقُوَّةٍ وَاسْمَعُواْ قَالُواْ سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَأُشْرِبُواْ فِي قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِكُفْرِهِمْ قُلْ بِئْسَمَا يَأْمُرُكُمْ بِهِ إِيمَانُكُمْ إِن كُنتُمْ مُّؤْمِنِينَ ﴿سوره ۲: البقرة آيه ۹۳﴾ (و نيز) از شما پيمان گرفتيم، و كوه طور را بالاي سر شما برافراشتيم (و به شما گفتيم) اين دستوراتي را كه به شما داده‏ايم محكم بگيريد و درست بشنويد، شما گفتيد شنيديم و مخالفت كرديم! و دلهاي آنها با محبت گوساله بر اثر كفر آبياري شد، بگو چه فرمان بدي ايمان شما به شما مي‏دهد اگر ايمان داريد!
سوال عادلانه اي از خودمان بپرسيم: درصورتي كه متوجه مفهوم و دستور خداوند بشويم و عمل نكنيم با گوساله پرستاني كه خدا اشاره كرده تفاوتي داريم؟
ملاك ايمان، عمل است نه حرف

 
نابرده رنج گنج ميسر نميشود
مزد آن گرفت كه جان برادر كار كرد..

أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ ﴿سوره ۶۸: القلم آيه ۳۵﴾ پس آيا فرمانبرداران را چون بدكاران قرار خواهيم داد
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ ﴿سوره ۶۸: القلم آيه۳۶﴾ شما را چه شده چگونه داورى ميكنيد؟

نكته اي كه از اين آيه برداشت ميشود اين است كه هرگز كسانيكه دستورات خدا را انكار ميكنند و آنهايي كه به خدا ايمان دارند و دستوراتش را انجام ميدهد همانند نيستند..!

بايد حرفمان با عملمان يكي باشد اين است كه ثابت ميكند ما خداوند را مولا و سرپرست خود ميدانيم..

قُل لِّلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَيَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِكَ أَزْكَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُونَ ﴿سوره ۲۴: النور آيه ۳۰﴾
به مؤ منان بگو چشمهاي خود را (از نگاه به نامحرمان) فرو گيرند، و فروج خود را حفظ كنند، اين براي آنها پاكيزه تر است، خداوند از آنچه انجام مي‏دهيد آگاه است.

همت كنيم و از خدا ياري طلب كنيم كه كمكمان كند تا دستوراتش را انجام دهيم و در انجام آنها ثابت قدم باشيم.

ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ مَوْلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَأَنَّ الْكَافِرِينَ لَا مَوْلَى لَهُمْ ﴿سوره ۴۷: محمد آيه ۱۱﴾
اين به خاطر آن است كه خداوند مولا و سرپرست كساني است كه ايمان آوردند، اما كافران مولائي ندارند.

وَنَادَى نُوحٌ رَّبَّهُ فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابُنِي مِنْ أَهْلِي وَإِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَأَنتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ ﴿سوره ۱۱: هود آيه ۴۵﴾
و نوح پروردگارش را ندا داد و گفت پروردگارا پسرم از خانواده من است و البته وعده تو نيز راست و درست است و تو داورترين داورانى‏

قَالَ يَا نُوحُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ فَلاَ تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنِّي أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ ﴿سوره ۱۱: هود آيه ۴۶﴾
فرمود اى نوح او [در حقيقت‏] از خانواده تو نيست، او [را] عملى ناشايسته است، پس از من چيزى مخواه كه به [حقيقت‏] آن آگاهى ندارى، من پندت مى‏دهم كه مبادا از نادانان باشى‏

در اين آيات خداوند مارا متوجه اين موضوع ميكند كه شفاعت براي كسي است كه عمل شايسته باخود داشته باشد و ما فقط تنها زماني انتظار شفاعت را داشته باشيم كه از امامانمان پيروي كرده باشيم و به آنها اقتدا كرده باشيم... خود را بجاي پسر نوح بگذاريم و پيامبر آن زمان را با پيامبر دوره خود قرار دهيم متوجه ميشويم كه شفاعت امامان معصوم عليه السلام و حضرت محمد (ص) درصورتي نصيب ما ميشود كه از آنها پيروي كرده باشيم...!

نتيجه اينكه اگر يكتا پرست هستيم بايد با خداوند هماهنگ شويم و اين با خواندن و عمل كردن به كتاب راهنماي مسير ممكن است.
مهارتها و تكنيكها:
ايمان حقيقي به خداوند يعني
1-    پروردگار را مولا بدانيم.
2-    با او هماهنگ باشيم.
3-    براي هماهنگي با خداوند قرآن را با دقت تمام بخوانيم.
4-    به دستورات خداوند با قوت و ايمان جامه ي عمل بپوشانيم و اين يعني رستگاري.

امام علي عليه السلام: اطاعت از خدا، كليد هر درستي است و مايه ي اصلاح هر تباهي

پروردگارا مارا به راه راست هدايت كن
آمين يا رب العالمين
خدايا هرگز مارا واگذار بخودمان نكن...