جلسه اول آذر 89 «ولایت علی (ع)»

وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِي قَالَ لاَ يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ ﴿سوره بقره آيه 124﴾

و چون ابراهيم را پروردگارش با كلماتى بيازمود و وى آن همه را به انجام رسانيد [خدا به او] فرمود من تو را پيشواى مردم قرار دادم [ابراهيم] پرسيد از دودمانم [چطور] فرمود پيمان من به بيدادگران نمى‏رسد (124)

مقام امامت چون نبوت اکتسابی نیست بله فقط از سوی خداوند به افراد می رسد و با کمی تامل در آیات خداوند می توان دریافت که این مقام از نبوت بالاتراست آنچنان که خداوند حضرت ابراهیم نبی را بعد از امتحانات سخت و طاقت فرسا به درجه امامت رساند.

اما هر کسی نمی تواند به این درجه نائل شود بلکه کسانی به این درجه میرسند که از سوی خداوند انتخاب شوند و از خصوصیات بارز امام معصومیت است یعنی کسی که به امامت می رسد نباید هیچ نقطه تاریکی در زندگی داشته باشد. در این رابطه می توان گفت که حضرت علی(ع) اولین کسی بود که به دین اسلام ایمان آورد و قبل از آن نه خودش و نه گذشتگانش هرگز بت پرستی نکردند.

تمامي آنهايي كه بعد از پيامبر اكرم (ص) ادعاي امامت كردند پيش از اسلام بت پرست و مشرك بودند و از ميان آنها حضرت علي (ع) اولين كسي بود كه در سن ده سالگي دعوت پيامبر را پذرفت و ايمان آورد و هيچگاه بت پرست نبود.

امامت نيز مانند نبوت مقاميست الهي و اينگونه نيست كه عده اي جمع شوند و اين مقام را يه كسي نسبت دهند!!

 

وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَى وَأَقِمْنَ الصَّلَاةَ وَآتِينَ الزَّكَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا ﴿سوره احزاب آيه 33﴾

و در خانه‏ هايتان قرار گيريد و مانند روزگار جاهليت قديم زينتهاى خود را آشكار مكنيد و نماز برپا داريد و زكات بدهيد و خدا و فرستاده‏اش را فرمان بريد خدا فقط مى‏خواهد آلودگى را از شما خاندان [پيامبر] بزدايد و شما را پاك و پاكيزه گرداند (33)

بر اساس اين آيه كه تطهير نام دارد خداوند هر گونه پليدي را از اهل بيت پيامبر پاك مي كند.

 

ذَلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى وَمَن يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَّزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ ﴿سوره شوري آيه 23﴾

اين همان [پاداشى] است كه خدا بندگان خود را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏اند [بدان] مژده داده است بگو به ازاى آن [رسالت] پاداشى از شما خواستار نيستم مگر دوستى در باره خويشاوندان و هر كس نيكى به جاى آورد [و طاعتى اندوزد] براى او در ثواب آن خواهيم افزود قطعا خدا آمرزنده و قدرشناس است (23)

بر اساس اين آيه پيامبر از اهل ايمان مودت و دوستي اهل بيتش را مي خواهد

و وظیفه ما با استناد به قرآن محبت به اهل بیت است ، اما محبت بدون اطاعت هیچ ارزشی ندارد پس باید علاوه بر محبت نسبت به اهل بیت از آنها پیروی كنيم.

 

و دراین میان کسانی نیز به پیامبر تهمت زدند که تو فریفته اهل بیتت شده ای که در جواب به آنها آیه  36 سوره احزاب نازل شد.

وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَن يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَن يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُّبِينًا ﴿سوره احزاب آيه 36﴾

و هيچ مرد و زن مؤمنى را نرسد كه چون خدا و فرستاده‏اش به كارى فرمان دهند براى آنان در كارشان اختيارى باشد و هر كس خدا و فرستاده‏اش را نافرمانى كند قطعا دچار گمراهى آشكارى گرديده است (36)

و اما ولايت حضرت علي (ع) را خداوند در قرآن و در سوره مائده چنين تصديق مي كند:

إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ ﴿سوره مائده آيه 55﴾

ولى شما تنها خدا و پيامبر اوست و كسانى كه ايمان آورده‏اند همان كسانى كه نماز برپا مى‏دارند و در حال ركوع زكات مى‏دهند (55)

و در طول تاريخ اين ويژگي را كه كسي ايمان آورده و در حال ركوع زكات مي دهد تنها و تنها مي توان به علي(ع) نسبت داد و اين علي (ع) بود كه در حال نماز و به هنگام ركوع انگشترش را به آن فقير بخشيد.

با عشق علي هر كه سرو كار ندارد ********** خشكيده نهالي است كه پر و بال ندارد

از آتش دوزخ نهراسيم كه آتش ********** هرگز به محبان علي كار ندارد

 

خدايا به ما همتي عطا كن كه از شيعيان واقعي محمد (ص) و آل محمد (ص)

باشيم و در تمام كارها آنها را الگو قرار دهيم و از آنها پيروي كنيم

آمين يا رب العالمين

آياتي كه بايد در طول هفته مطالعه كنيم

پنجشنبه: سوره البقره آيات 124 تا 131 (صفحه 26)

جمعه: سوره الانبيا آيات 71 تا 81 (صفحه 464)

شنبه: سوره الاحزاب آيات 30 تا 36 (صفحه 598)

يكشنبه: سوره الاحزاب آيات 56 تا 68 (صفحه 604)

دوشنبه: سوره المائده آيات 1 تا 5 (صفحه 147)

سه شنبه: سوره النور آيات 54 تا 56 (صفحه 505)

چهارشنبه: سوره الشوري آيات 22 تا 31 (صفحه 692)

ثواب قرائت هديه به روح امام علي (ع)