«یتیم» در اصل به معنای تنها و منفرد است و از یَتَمَ، یَتْیَمُ، یُتماً و یَتماً می باشد و در افراد انسان، به انقطاع و جدایی كودك از پدر یا از دست دادن او ـ قبل از سن بلوغ ـ اطلاق می شود. خداوند نسبت به يتيم ها وظايفي را مشخص كرده و در اين جلسه درباره آن صحبت ميشود.

امام جعفر صادق ـ عليه السّلام ـ فرمود:

كسي كه بخواهد مشمول رحمت خداوند گردد و وارد بهشت شود... بايد نسبت به يتيمان دلسوز و مهربان باشد.