درصورتي كه مدار فكري ما بر اين باور است كه روزي برانگيخته مي‌شويم و نسبت به تك تك اعمالمان بايد به خدايي كه قدرت اختيار را به ما داده پاسخگو باشيم كه از اين اختيار چگونه استفاده كرديم، آيا به كمك آن از هواي نفس و سليقه شخصي خود پيروي كرديم يا آنكه با توجه به اختيار خود مشتاق به انجام خواسته هاي پرورش دهنده خود بوديم. بايد دنبال عوامل و كليدهايي باشيم كه ارزش كارهاي ما را بالا ميبرد باشيم...

قُل اِنَّ صَلاتی وَ نُسُکی وَ مَحیایَ وَ مَماتی لِلهِ رَبِّ العالَمینَ

بگو : نماز و تمام عبادات من ، و زندگی و مرگ من ، همه برای خداوندی است که پروردگار جهانیان است « سوره انعام آیه162»

آيات 2 و 3 سوره بقره: اين كتاب با عظمتي است كه شك در آن راه ندارد، و مايه هدايت پرهيزكاران است. (پرهيزكاران) آنها هستند كه به غيب (آنچه از حس پوشيده و پنهان است) ايمان مي‏آورند، و نماز را بر پا مي‏دارند و از تمام نعمتها و مواهبي كه به آنها روزي دادهايم انفاق مي‏كنند