موضوع: ماه شعبان و ارزيابي خداوند از ضعف هاي انسان 2
پيامبر اكرم (ص): ماه شعبان ماه شريفي است و آن ماه من است. حاملان عرش الهي آن را بزرگ ميشمارند و حق آن را ميشناسند. اين ماه را شعبان ناميده اند، زيرا در آن ارزاق مومنان تقسيم ميشود، در اين ماه روزي بندگان خدا زياد ميگردد و حاجات مومنان برآورده ميشود و بهشت آذين بسته ميشود.
إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَن يَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنسَانُ إِنَّهُ كَانَ ظَلُومًا جَهُولًا ﴿ سوره ۳۳: الأحزاب آيه ۷۲﴾
ما امانت (خويش) را بر آسمانها و زمين و كوهها عرضه داشتيم آنها از حمل آن ابا كردند و از آن هراس داشتند، اما انسان آنرا بر دوش كشيد!، او بسيار ظالم و جاهل بود (قدر اين مقام عظيم را نشناخت و به خود ستم كرد)